Cocky Eek (1966, NL) is ruimtelijk kunstenaar. Haar praktijk omvat onder meer monumentale inflatables en immersieve installaties en experimenten in het landschap. Tussen 2018 - 2023 leidde Cocky artistieke veldonderzoeksprogramma's aan de Field Academy bij StrandLAB Almere. Cocky is sinds 2009 kernteamdocent bij de ArtScience Interfaculty aan de KABK en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en is lid van de KABK Deep Futures Research Group 2023-24, waar ze de stem van de duisternis van het wad van Nederland onderzoekt.

Recente presentaties en tentoonstellingen van haar werk zijn onder andere: Landscape of Care, Tiznit Marokko (2019); Spectrum (i.s.m. Schweigman&), Spring Festival, Utrecht (2020); Amstelpark as Sensorial Heritage - veldprogramma, Zone2Source, Amsterdam (2022); Resonant Bodies, 23e Biënnale Sydney (2022); The Muddy Muddy Mystery Tour, Sonic Acts Biënnale, Amsterdam (2024); UMAA-Unité Mobile d'Action Artistique, Mille Plateaux - Centre Chorégraphique National, FR (2024).

Cocky studeerde mode aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, in Parijs en in Milaan [BA / MA]. Haar werk is onder andere gepresenteerd op Sonic Acts (NL), Le Lieue Unique (FR), Ars Electronica (AUS), ISEA Albuquerque (USA), Todaysart (NL), AxS festival (USA), Biënnale Sydney (AU), Mille Plateaux - Centre Chorégraphique National (FR).

Boukje Schweigman (1974, NL) is theatermaker en regisseur. Zij studeerde af aan de Mime Opleiding van de Theaterschool te Amsterdam en werd in 2008 artistiek leider van haar eigen gezelschap: Schweigman&. Schweigman& ontwikkelt haar werk in samenwerking met een groep vaste partners – geestverwanten als o.a. Theun Mosk en Cocky Eek – en met wisselende kunstenaars uit verschillende disciplines – vandaar de ‘&’. Het initiatief voor een project ontstaat bij Boukje Schweigman maar tijdens het artistieke proces is er veel ruimte voor input vanuit ieders expertise. Scenes ontstaan vanuit improvisaties van de spelers. Mimespelers als Toon Kuijpers en Ibelisse Guardia zijn sinds het eerste uur bij Schweigman& betrokken en hebben een grote bijdrage geleverd aan specifieke speelstijl, die nu door een nieuwe generatie verder wordt ontwikkeld. Esmee Thomassen is onze vaste kostuumontwerpster. Componisten en muzikanten gaan vanuit hetzelfde thema hun eigen zoektocht aan.

Schweigman& is al meerdere keren onderscheiden met prijzen en speelt in Nederland en internationaal in: Australië, België, Bolivia, China, Denemarken, Duitsland, Engeland, Iran, Jordanië, Libanon en Zwitserland. Het gezelschap maakt jaarlijks één nieuwe productie, voor de theaterzaal of op locatie, en houdt de meeste voorstellingen nog een aantal jaar op het repertoire.

Machinefabriek is een alias van de in Schiedam woonachtige muzikant/geluidskunstenaar Rutger Zuydervelt (1978, NL). Sinds 2004 maakt hij onder deze naam vele albums en geeft hij performances. Zuydervelts elektronische muziek wordt vaak omschreven als noise, ambient en/of elektroakoestische muziek.

Machinefabriek heeft een zeer grote discografie met deels in eigen beheer uitgebrachte werken en albums op (internationale) labels. Ook zijn er veel samenwerkingen, live en in opname, zoals met Dirk Serries (BE), Ralph Steinbrüchel (SW), Gareth Davis (UK/NL), Michel Banabila, Jaap Blonk, Dead Neanderthals en Tim Catlin (AU).

Zuydervelt is ook actief als soundtrackcomponist voor film en dans. Zo maakte hij de muziek voor Chris Teerink's documentaire 'Sol LeWitt', Saskia Gubbels' '0,8 Ampère Geluk' en werkte hij meermalen samen met choreografen Alexander Whitley (UK) en Iván Pérez (SP).

Het installatiewerk van Zuydervelt stond o.a. in het Stedelijk Museum Amsterdam, Sounds Like Audio Art in Saskatoon (Canada) en kindermuseum Villa Zebra in Rotterdam.

In 2016 begon Zuydervelt te werken aan zijn eerste videogamescore, voor het succesvolle Amerikaanse sci-fi-avontuur Astroneer, dat in december van dat jaar werd gelanceerd.

Ook maakte hij in 2022 de soundtrack voor VPRO-podcasts Een Soort God (met Michel Banabila) en Dat Kan Geen Toeval Zijn.